
Collectieve arbeidsovereenkomst
Een collectieve arbeidsovereenkomst (cao) is een schriftelijke overeenkomst waarin afspraken over arbeidsvoorwaarden zijn opgenomen. Hierbij kan gedacht worden aan bijvoorbeeld afspraken over loon, werktijden, toeslagen, betaling van overwerk, opzegtermijnen en pensioen.
Totstandkoming cao
Een cao komt tot stand door onderhandelingen tussen (veelal) een werkgeversvereniging namens werkgevers, en een of meer werknemersorganisaties (meestal vakbonden). De cao is een aanvulling op de individuele arbeidsovereenkomst die een werknemer en zijn werkgever met elkaar sluiten.
Soorten cao’s
Er bestaan twee soorten cao’s, de zogenaamde ‘bedrijfstak-cao’ en de zogenaamde ‘ondernemings-cao’. Een bedrijfstak cao is een cao die van toepassing is op een bedrijfstak, zoals bijvoorbeeld de Bouw cao of de cao Voortgezet Onderwijs. Deze cao geldt voor bedrijven en werknemers die zijn vertegenwoordigd door de partijen die de cao hebben afgesloten.
Ondernemings-cao
Een ondernemings-cao geldt binnen één en hetzelfde bedrijf. Een ondernemings-cao wordt afgesloten tussen één werkgever en één of meer werknemersorganisaties.
Algemeen verbindend verklaring cao (AVV)
Wanneer een cao algemeen verbindend wordt verklaard betekent dit dat de cao niet alleen voor de bedrijven en de werknemers die de cao hebben afgesloten geldt, maar ook toepasselijk zal worden verklaard op alle overige bedrijven in de betreffende sector die aan de definitie in de cao voldoen. Een algemeen verbindend verklaring (AVV) wordt aangevraagd bij het Ministerie van SZW door de partijen die de cao hebben afgesloten. Een algemeen verbindend verklaring brengt met zich mee dat vanaf dat moment ook werkgevers die niet bij de cao partijen horen, maar wel onder de bedrijfstak vallen, zich aan de algemeen verbindend verklaarde bepalingen uit de cao moeten houden en deze op hun werknemers moeten toepassen.